Kun jij echt jezelf zijn op de werkvloer?

Gemiddeld genomen zie je je collega's vaker dan je geliefde. Logisch dus dat je een vriendschappelijke, of in ieder geval een persoonlijke, band opbouwt met de mensen die minstens drie keer per week een uur of acht uur in je aura ronddobberen. Je workfriend merkt nog eerder op dat je hoofd op onweer staat of je ogen op janken, dan je partner die vanochtend in dezelfde ochtendspits op tijd het huis verliet. Goud waard dus, zo'n vriend op de vloer. Maar hoe ver ga je eigenlijk, qua lief en leed op de zaak?

Maartje Wolff, oprichter van Happy Office is gespecialiseerd in werkgeluk Volgens haar bestaat er geen onderscheid tussen vrienden en collega's. "Op de werkvloer ontstaan vanzelf sociale situaties. Vaak vriendschap en soms zelfs relaties. Doe je niks tegen en dat moet je ook niet willen. Je moet alleen leren om ermee te dealen."

Kwetsbaarheid kan

"Niemand wil altijd maar blij zijn op het werk", weet ze. "Dat lukt ook helemaal niet. Het beste is dat je gewoon jezelf kunt zijn. Af en toe kwetsbaar mogen zijn, draagt bij aan je werkgeluk. Je moet het kunnen zeggen als het even niet goed gaat, thuis of op werk."

Ja. Oké. Fijn. Maar dan? Wat onthul je wel en wat vooral niet? Vertel je dat je relatie uit is, of ook dat je kat ziek is? En in hoeverre jammer je over je kind dat al weken niet slaapt?

"Het is een dunne lijn tussen kwetsbaarheid en klagen," legt Wolff uit. En klagen wil niemand. "Moet het er toch even uit, wees daar dan ook transparant in. Geef aan dat je even vijf minuten klaagt en daarna de schouders eronder zet en niet meer zeurt. Zo houd je de spirit er goed in."

Eerlijk helpen

Veiligheid en eigen verantwoordelijkheid zijn daarin essentieel, volgens Wolff. "Als je gaat oordelen, gaat het mis. Stel dat iemand in de rouw is om haar overleden hond. Dat is rot en je luistert ernaar. Maar wanneer je na een paar weken merkt dat zij steken laat vallen op werk en daarmee voor problemen zorgt, dan moet je dat bespreekbaar maken. Een oordeel zoals 'is het nu nog niet over' helpt niemand en voelt niet veilig, vraag liever hoe je iemand kunt helpen. Je luistert, maar bewaakt ook je eigen grens. Die verantwoordelijkheid ligt net zo goed bij de ontvanger als bij de klager. Veel constructiever en daardoor ook fijner."

Dat geldt ook voor kwetsbaarheid op je carrière. Vertel liever eerlijk dat je niet meer blij bent in je baan, dan dat je in stilte gaat solliciteren en iedereen geschrokken achterlaat bij je vertrek. "Steeds meer werkgevers waarderen je openheid en willen je helpen in je ontwikkeling. Of dat nu is binnen je functie of in je zoektocht naar een andere baan. Kun je echt gewoon zeggen, want vaak vindt je baas het vaak juist fijn om je te helpen. Ook ambitie kun je met elkaar oplossen." Gooi de boel maar lekker open dus!