Wie heeft 'de ware' nodig als je ook single kunt zijn?

Eenzaamheid, afwijzing, onzekerheid: het zijn de bekende klappen van de zweep van het singlebestaan, schrijft journalist John Kim op de website van Psychology Today. Je kan 'jezelf daten' wat je wilt, maar in de praktijk voelt dat toch vaak als bullshit, is zijn ervaring. Want, volgens deze 'angry therapist' zijn we als mensen simpelweg niet geprogrammeerd om alleen te zijn, we willen bij iemand horen. Ons leven delen. En dat betekent dat zodra de dagen weer wat donkerder worden, de feestdagen dichterbij komen – én sociale afstand langer duurt – singles weer maniakaal beginnen te swipen, exen appen of bellen of met man en macht een oude flirt nieuw leven inblazen.

Er bestaat zelfs een woord voor de winterse hunkering naar een lief: cuffing season. Waar de lente en zomer zich lenen voor vluchtige avontuurtjes, is het najaar bij uitstek een moment om je serieus te binden. Met als hoogtepunt: de feestdagen. Het zou tenslotte wel heel lekker uitkomen dat als je die gevreesde vraag eindelijk eens met een grote grijns op je gezicht kan beantwoorden. 'En, hoe zit gaat het in de liefde?', hoor je die ene oom al brommen. Om door je tante vervolgens te worden ingekopt met: 'Maar hoe kan dat nou? Je bent toch zo'n leuke meid'. Die steken we maar weer in onze zak…

Lang niet zo gek voor alleenstaanden dat het kerstdiner dit jaar behoorlijk wordt uitgedund. Dat scheelt een hoop verre ooms en tantes en andere familieleden die, weliswaar een tikkie sensatiebelust, zo begaan zijn met je liefdesleven. Maar het nadeel van een uitgedunde kerst, is ook dat je niet kan barhoppen of van de ene kerstborrel naar kerstborrel kruipt. En misschien staan er zelfs een paar gevreesde avondjes alleen op de bank op 't kerstmenu. En dáár komt het advies John Kim om 't hoekje kijken. Want alleen zijn is geenszins reden voor chagrijn of zorgen. Hij geeft drie redenen om juist deze tijd alleen ten volste te omarmen.

1. Alleen zijn zorgt voor voedzame grond

Vanaf het moment dat je weer een relatie hebt, zal je minder geneigd zijn om de 'black box' te onderzoeken van eerdere relaties, denkt Kim. Die botsing heb je achter je gelaten, want nu is er iets fris en leuks in je leven. Je kan je weer in een nieuw avontuur storten en de deur naar je verleden dichtgooien, met drie sloten erop als het moet. Het is dan ook niet zo vreemd dat veel mensen van de ene vlam of relatie snel naar de volgende hoppen.

Maar als je de lust en liefde nog eventjes uitstelt, creëer je genoeg tijd om te onderzoeken waar het misging in je vorige relatie(s). Wat was jouw aandeel in waarom het niet meer werkte? Vertoon je hardnekkige gewoontes die je relaties geen goed doen? Van welke onzekerheden wil je liever afscheid nemen, voordat je aan iets nieuws begint? Als je geen tijd neemt om hierover na te denken, is de kans dat je er zelf van groeit miniem.

De grond onder onze pootjes is daarom het meest vruchtbaar als we alleen zijn. In de periodes tussen relaties in. Volgens Kim mogen we die tijd wel wat bewuster koesteren, in plaats van meteen te verdwalen in een zoektocht naar de liefde. Natuurlijk kan je in een relatie óók groeien, daar valt niets tegenin te brengen. Maar daar ben je toch vooral samen aan het bouwen, samen aan het ontwikkelen en van elkaar aan het leren. Een poos lang alle aandacht voor jezelf is zo gek nog niet.

2. Het huisje, boompje en beestje hebben veel aandacht nodig

Onze maatschappij wordt steeds beter in 'de vuile was buitenhangen', en dat is goed nieuws. Waar relationele problemen, wankelende huwelijken en relaties in zwaar weer vroeger vooral geen daglicht mochten zien, wordt het nu steeds normaler om te praten over hoe moeilijk het is om getrouwd te zijn met iemand. Relatietherapeut Esther Perel maakte het met haar podcast zelfs mogelijk om mee te luisteren met koppels die ergens tegenaan lopen. Happily ever after is echt niet meer dan een sprookje, of zoals Kim het omschrijft: het huis dat de makelaar je laat zien, gestyled tot in de puntjes. De kleur op de muur: monogamie. De splinternieuwe keuken: drie kinderen en een labrador. Inmiddels weten we veel beter dat als je dat huis koopt, het altijd wel ergens zal piepen of kraken. Want ook de gedroomde white picket fence heeft splinters.

Moeten we het dan maar helemaal laten zitten? Absoluut niet, benadrukt Kim. Maar het betekent dat je absoluut geen haast hoeft te hebben. Er glinstert geen gedroomde twee-onder-een-kap aan het einde van de horizon, waar je naartoe moet rennen in volle vaart. Je mag helemaal zelf de route bepalen, ook als dat via acht omwegen is. En de eindbestemming ligt ook niet vast, wie weet verandert die halverwege in een hangmat op een tropisch eiland. Je bepaalt helemaal zelf wat huisje, boompje en beestje in jouw woordenboek betekenen. En de basis voor die betekenis leg je aan in de periodes dat je alleen bent.

3. 'De ware' bestaat niet

Het concept van 'de ware' is misschien romantisch van aard, maar ook wel errug benauwend. Het is de ideale troef om jezelf behoorlijk gek mee te maken en versterkt het gevoel van moeten jagen. Als je 'de ware' zo groot en belangrijk maakt, blijft er volgens Kim weinig ruimte over voor acceptatie van en dankbaarheid voor wat je op dat moment hebt.

Misschien is de ware gewoon wie jij op dat moment ziet als de ware. Wie je kiest als jouw ware. Op dit moment, vandaag. Als je nu geen relatie hebt, is het helemaal makkelijk, want dan ben je vandaag jouw eigen ware. Boffen jullie even. Nou is dat misschien het laatste wat je als single wil horen, want je wil 's nachts in bed ook liever tegen een kacheltje aankruipen dan tegen you, yourself and a pillow. Maar ze zeggen niet voor niets dat alle cliché's waar zijn: als je zelf niet inziet dat je de ware bent, kan je ook niet verwachten dat een ander dat wél vindt. Jezelf steeds bovenaan je prioriteitenlijst zetten vergt wel enige oefening, waarschuwt Kim. Het is niet een besluit dat je neemt en waar je daarna nooit meer over na hoeft te denken, maar als je er je best voor blijft doen, loont de moeite uiteindelijk. Een kwestie van jezelf herprogrammeren als het ware.

Dan nog een paar laatste wijze woorden van John Kim: er bewust voor kiezen om even single te zijn, is echt iets anders dan zeggen dat je voor altijd alleen blijft. Je bent niet anti-relaties of tegen liefde, het gaat erom dat je je oké voelt met jezelf. Je leert alleen zijn en als je een beetje je best doet leer je jezelf daarmee ook een beetje beter kennen. En dat is uiteindelijk nooit verspilde tijd of moeite.

Benieuwd naar het hele artikel van Psychology Today? Lees het hier. En als je nog wat extra bevestiging zoekt dat kerst bij uitstek een heerlijke tijd is om single te zijn, is dit artikel van The Guardian ook zeer de moeite waard.