Lekker boeiend

Boeiende nieuwsbrief: Tired of Thinking About Drinking

Vandaag is Eva precies 56 dagen alcoholvrij: ze stopte op 2 januari met drinken. Voor iedereen die de drank ook wil laten staan en wat motivatie kan gebruiken, tipt ze de dagelijkse ‘sober support’-nieuwsbrief van Tired of Thinking About Drinking. Eva: “Ik las wel vaker een alcoholvrij talkshowseizoen in, want ik ben een Tsjech van oorsprong en wij beschouwen bier als een soort levenselixer. Dat verhoudt zich alleen slecht tot om 2.30 uur naar bed gaan en om 7.30 uur weer opstaan wegens kind, talkshowappgroep en kijkcijfers. Daarom is het een goed idee om drank uit te sluiten, hoe gezellig het ook is om na de uitzending wat te drinken. Bij mij is het alles of niets, dus in het weekend drink ik ook niet. Als ik me afvraag waarom ik dit doe en wat het me oplevert, googel ik ‘before and after quitting alcohol’. Eén blik op mensen die er geweldig veel beter uitzien als ze zijn gestopt, is vaak genoeg om elke twijfel te stoppen. Tijdens mijn nachtelijke internetescapades zocht ik verder en kwam ik terecht op bij Tired of Thinking of Drinking. Een website van een Canadese vrouw die al zeven jaar nuchter is: Belle. Ze doet niet aan hoofdletters en ook niet veel aan interpunctie – daar heeft ze schijt aan, want ze heeft belangrijkere dingen te doen in haar leven. Een nieuwsbrief versturen om je gemotiveerd te houden, bijvoorbeeld."

"Belle mailt je elke dag, en je kunt haar mailen. Dat heb ik nog nooit gedaan, maar ik weet wel dat je antwoord terugkrijgt. Niet geautomatiseerd, maar real. Als je het leuker vindt om fysieke post van Belle te krijgen, in een enveloppe die ze zelf heeft dichtgelikt, kun je dat ook aan haar vragen: dan komt-ie per international mail naar je toe. Ze heeft al duizenden mensen geantwoord. In haar nieuwsbrief zet ze ook kleine citaten uit mails die ze heeft gehad, waarin mensen hun ervaringen delen: ‘Ik ben op dag 57 en het is kut’, of: ‘Ik ben 13 dagen nuchter en voel me beter!’ Alsof je in een gemeenschap zit.

Er zit geen psychobabbelpraat bij, geen verkoopverhalen. Het is heel laagdrempelig en vooral erg niet-zweverig, zonder overdreven ‘vind je spirituele zelf’-gedoe. Handzaam, nuchter en pragmatisch, alsof je met een vriendin zit te praten. Handig als je een moeilijk moment hebt en je wilt erover praten, maar niet met collega’s of vriendinnen. Als de site en de nieuwsbrief niet genoeg helpen, heeft ze ook nog een podcast waar je naar kunt luisteren. Zo bouw je een hele toolbox op van instrumenten die je helpen niet te drinken. Wat je reden daarvoor ook is. Ik denk elke keer als ik stop: oh my god, morgen word ik wakker, ren ik een marathon, ben ik vijf kilo lichter en spring ik moeiteloos door brandende hoepels. Dat is niet zo, weet ik na de zoveelste keer een seizoen zonder alcohol. Maar je huid wordt er beter van en je hoeft geen tijd meer te besteden aan beslissen of je wel of niet gaat meedrinken als iemand een fles opentrekt. Maar vooral: als je een clusterfuck hebt van allerlei problemen tegelijk, is het veel makkelijker om die te ontwaren en te overzien.”

Boeiend artikel: Gruwelijke gedachten (Psychologie Magazine)

Denk je tijdens een Zoomvergadering weleens: wat zou er gebeuren als ik nu ineens op tafel zou dansen of mijn leidinggevende uitscheld? Of, gruwelijker: flitst de gedachte om iemand neer te steken weleens door je hoofd als je groenten snijdt? Geen zorgen, er is niks mis met je: bijna iedereen heeft zulke mentale pop-ups weleens en nee, het zijn geen verborgen verlangens. Redacteur Hanneke Mijnster las er een even fascinerend als herkenbaar artikelover in het nieuwe nummer van Psychologie Magazine, van auteur Otje van der Lelij.

Hanneke: “Ik geniet meestal van mijn levendige binnenwereld – wel handig voor een schrijver – maar soms schieten mijn gedachten ineens een kant op waarvan ik helemaal niet wil dat ze daarheen gaan. Op een mooie dag kan ik zomaar afdrijven naar mijn evil side, zonder verder kwaad in de zin te hebben. Wat als ik hier nu het kanaal in rijd? Of: als ik die man nu een harde duw geef, valt hij van z'n fiets. Lelijke gedachten, waar ik me meteen voor schaam. Want nee, natuurlijk overweeg ik niks van zulks. Gisteren las ik dit artikel en wat blijkt? Ik ben dus helemaal niet de enige. Het fenomeen heeft zelfs een naam: intrusies. Ze hielden een rondvraag en zo'n 38 procent schijnt, net als ik, te denken aan ergens met de auto tegenop rijden. Anderen bleken te denken aan je tong in de mixer steken of seks hebben met een gesprekspartner terwijl je dat helemaal niet wilt. Dan valt dat kanaal van mij gelukkig nog wel mee.”

Lekkere plaat: Parallels: Shellac Reworks

Heb je bergen werk te verzetten, wil je je beter concentreren op een boek of kun je niet slapen? Hup, nu naar Spotify of naar de onlineplatenzaak om het onlangs verschenen album Parallels: Shellac Reworks van Christian Löffler te beluisteren of te kopen. De Duitse producer bewerkte bekende en minder bekende composities van onder anderen Bach, Beethoven en Chopin tot dromerige soundscapes. Daar gaat je brein van open, zegt redacteur Kim van der Meulen.

Kim: “Mijn vriend ontdekte deze geweldige plaat toen we een weekje weg waren – dit album doet het ook erg lekker tijdens boswandelingen in Drenthe – en sindsdien staat-ie op repeat. Werken, koken, lezen: alles gaat lekkerder met deze elektronisch-klassieke muziek door je koptelefoon. ‘Emotional electronic music’, zo wordt Löfflers muziek weleens genoemd, of zoals hij het zelf omschrijft: een combinatie van melancholie en euforie.

Zo klinkt het inderdaad – en dan mixt hij ook nog eens heden en verleden. Löffler kreeg namelijk toestemming om rond te neuzen in de geluidsarchieven van Deutsche Grammophon, het prestigieuze label waarop de plaat uitkwam. Hij dook in geluidsopnames tussen 1898 tot de jaren dertig, vastgelegd op grammofoonplaten. Die werden stevig opgepoetst tijdens het digitaliseringsproject The Shellac Project (een samenwerking van het platenlabel en Google Arts & Culture), waardoor ze weer als nieuw klinken. Op de prachtige site van dat project kun je trouwens ook verdwalen. Je hoort dus honderd jaar oude opnames, in een nieuw jasje. Alsof je op een feestje bent waar een dj relaxte beats laat horen in de ene ruimte, en de deur naar het verleden in de ruimte ernaast op een kier staat. Klinkt vaag? Luister maar naar Moldau, een van die muzikale tijdreizen, waarin deze bekende compositie terugkomt. Geinig: op Löfflers website kun je een eigen versie van zijn Moldau maken. Kun je meteen een nieuwe coronahobby ontwikkelen.”