Moed, wijsheid & mooie woorden: 3 spectaculaire speeches tijdens de Emmy Awards

Wie films maakt, droomt van een Oscar. Speel je in een musical, dan zijn er de Tony's. En als je televisieseries schrijft, produceert, regisseert of erin acteert, dan hoop je ooit gezegend te worden met een Emmy. Gisteren werden de prestigieuze beeldjes uitgereikt in Los Angeles en dat leverde een hoop tranen van geluk en euforische winnaars op.

Eerlijk is eerlijk: de lat lag hoog onder alle genomineerden sterren en talenten, maar toch zaten er geen grote verrassingen tussen. Zo won Kate Winslet een prijs voor haar rol in Mare of Easttown, kreeg Olivia Colman 'm voor The Crown en werd Jason Sudeikis beloond voor zijn rol in Ted Lasso. Alle winnaars waren zichtbaar ontroerd en wij zetten graag drie bijzondere dankwoorden voor je op een rij.

1. Debbie Allen richt zich tot vrouwen én jongeren

Als Dolly Parton je 'one of the greatest people in the whole wide world' noemt, zit je al gebakken natuurlijk. Maar choreograaf, regisseur, actrice, danser en ondernemer Debbie Allen werd tijdens de Emmy Awards ook nog 's beloond met de Governors award. Voor haar ongeëvenaarde prestaties in de Amerikaanse televisiegeschiedenis én haar eindeloze inzet om jongere generaties te helpen hun talent te ontwikkelen.

Het grote publiek kent Allen misschien vooral als dokter Catherine Avery in Grey's anatomy, maar er staat zoveel meer op haar cv. Gelukkig geen valse bescheidenheid in haar speech, ze staat juist stil bij de lange weg die ze al heeft afgelegd naar deze erkenning. Ze zegt dat er veel moed voor nodig was om dit te bereiken. "I am trembling with gratitude and grace. I'm trying not to cry and be equal to the situation, because it's been many years in the making", zegt ze. "It's taken a lot of courage to be the only woman in the room most of the time. A lot of courage and creativity, and fight and faith to believe that I could keep going. And I have. And I've brought a whole lot of people with me."

Met die woorden laat ze zien dat je jezelf niet kleiner hoeft te maken om zo bescheiden en beleefd te zijn. Je mag je plek claimen – en nog steeds de mensen om je heen erkennen voor hun aandeel. Dat doet Allen ook, zo noemt ze de gipsy's en de dansers die ze onderweg tegenkwam, de choreografen en de dichters. En alle crew op de tv-sets waar ze heeft gewerkt.

Naast de eer, claimt Allen ook het podium en dit moment. Dus ze trekt zich niets aan van die stomme timer die zegt dat ze op moet schieten. Nee, Allen heeft nog een belangrijke boodschap voor vrouwen – van Texas tot Afghanistan – en voor jongeren wereldwijd: "It is time for you to claim your power. Claim your voice. Say your song. Tell your stories. It will make us a better place." En terwijl ze in de camera kijkt, zegt ze: "Het is júllie beurt."

2. Driewerf hoera voor Kate Winslet

Nee, Kate Winslet heeft niet zelf drie beeldjes gewonnen. Maar naast haar eigen prijs voor beste actrice, werd ze óók genoemd, geroemd en geprezen in de speeches van haar tegenspelers. Acteur Evan Peters gilde tijdens zijn speech: "Thank you Kate Winslet, for being Kate Winslet!" En Julianne Nicholson, die de prijs voor beste supporting actress won, zei: "And Kate Winslet... man you're good at acting. But it turns out, you're good at caring for a whole production. (…) I owe this to you. And all the ladies out there. In Philadelphia, in Kabul, in Texas or anywhere."

Zelf stond Winslet ook stil bij vrouwen over de hele wereld, deze eeuw moet volgens haar gaan over 'women having each other's backs'. Winslet is trots op al haar vrouwelijke collega's. En bedankt de schrijver van Mare of Easttown omdat hij durft bij te dragen aan een nieuw beeld van vrouwen en vrouwelijkheid op televisie: "You created a middle aged, imperfect, flawed mother. And you made us all feel validated quite frankly." Dat smaakt naar meer.

3. Michaela Coel geeft kijkers (en schrijvers) stof tot nadenken

Schrijver en actrice Michaela Coel werd beloond als schrijver van I may destroy you, de succesvolle serie over seksueel geweld, die de complexiteit van de huidige tijd als geen ander wist te vangen. In haar dankwoord richt Michaela Coel zich tot haar collega-schrijvers. Maar eigenlijk is de boodschap van toepassing op iedereen die af en toe zoekend is naar zijn of haar plek in deze snelle en soms oppervlakkige wereld.

"Write the tale that scares you. That makes you feel uncertain. That is uncomfortable. I dare you." We leven volgens Coel in een wereld die ons verleidt om vooral naar de levens van anderen te kijken, zogenaamd om beter te begrijpen hoe we onszelf voelen. Tegelijkertijd voelen veel mensen constant de druk en noodzaak om zelf zichtbaar te zijn, want zichtbaarheid lijkt tegenwoordig de graadmeter voor succes. "Do not be afraid to disappear, from it, from us. For a while. And see what comes to you in the silence." Na deze rake woorden draagt Coel haar serie op aan alle slachtoffers van seksueel geweld.

Benieuwd naar alle winnaars dit jaar? Bekijk de volledige lijst met geluksvogels hier.