Nooit te oud om te leren (koken): doe je mee?

Ik woon nu acht jaar alleen. En van die acht jaar hoor ik mezelf al zeker zeven jaar en elf maanden hardop zeggen dat ik niet kan koken of dat ik er geen tijd voor heb, of dat koken voor één persoon toch gewoon een saai en vooral ondankbaar taakje is. Als er vrienden komen eten of iemand op wie ik anderszins indruk wil maken, ben ik net trots genoeg om een kookboek uit de kast te trekken en iets gezelligs op tafel te zetten. Dus dat ik het niet kan, of niet kan leren, is natuurlijk complete nonsens. Het excuus van tijdgebrek gaat eigenlijk ook al niet op, zeker nu 'hybride werken' de norm is. Ik moest er 32 en een beetje voor worden, maar sinds een paar weken durf ik eindelijk toe te geven dat koken misschien niet zo'n tijdrovende en ondankbare klus is als ik er altijd van heb gemaakt.

Dat inzicht ontstond een paar maanden geleden, toen iemand tegen me zei: weet je wat jij moet doen? Je moet eens wat meer tijd thuis doorbrengen, gewoon met jezelf. Boodschappen doen, een goede fles wijn kopen (als je dat wilt) en iets lekkers koken. Mijn oren klapperden even, maar tegelijkertijd hoorde ik m'n spaarvarken in de verte al tevreden knorren. Ik probeerde het te visualiseren: donkere winteravonden, verwarming uit, trui en kaarsen aan, tijd in m'n up – achter het aanrecht. En dan vooral die tijd in de keuken, en daaromheen, niet zien als verloren. Want als ik een uur per dag door Instagram kan scrollen, naar het nieuws of een talkshow kan kijken, twintig minuten kan snoozen 's ochtends om vervolgens tien minuten lang de sproeten op mijn ochtendhoofd te tellen, dan kan ik koken toch moeilijk bestempelen als tijdverspilling?

Dus we gooien het roer dit jaar maar eens om. Ik heb genoeg geld uitgegeven in restaurants en kroegen om te vieren dat alles weer mocht en kon, en daarvoor ook de nodige euro's aan afbak- en afhaalmaaltijden. Sterker nog: ik heb in 2022 meer McDrives gezien dan in de tien jaar ervoor en waarom? Luiheid. Gemak. Gewoonte. Dat gaan we nu anders doen.

Dit is waarschijnlijk het moment dat je met je ogen rolt, als je dat niet al bij de eerste alinea deed, maar ik kan je geruststellen: deze zelf opgelegde 'challenge' heeft weinig met goede voornemens te maken. Ik zie het eerder als een harde reset om een nieuwe gewoonte aan te leren. Volgens onderzoek heb ik twee keer zoveel dagen nodig om écht een nieuwe gewoonte aan te leren, dus wie weet plak ik februari er ook nog wel aan vast. 

En dan nu: de spelregels. Omdat ik alleen woon, probeer ik me zoveel mogelijk te focussen op gerechten die je makkelijk in kleine porties kan bereiden. Dat lukt vast niet altijd, maar today's dinner can be tomorrow's luch, I guess. Daarnaast zal ik ook echt niet iedere avond van januari thuis eten, want ik hou de deur graag op een kier voor enige spontaniteit. Maar, op de dagen dat ik bij vrienden eet of onverhoopt toch in een restaurant eindig, compenseer ik de gemiste meal met een grandioos ontbijt of lunchmaaltje. En hoewel ik geen budget met mezelf heb afgesproken, probeer het niet te gek te maken qua euro's. Niet alleen om zelf een beetje te besparen, maar vooral ook omdat ik mijn vingers – als beginnend hobbykok – liever niet aan een te dure zeebaars wil branden. 

Over iets minder dan dertig dagen zal ik mijn inzichten, de beste recepten, peptalks en andere benodigdheden uiteraard met jullie delen. En tot die tijd hoop ik ook af en toe van jullie te horen. In mijn omgeving ken ik een heleboel mensen die héél goed kunnen koken en ook een paar die steevast afhalen of uiteten gaan, en of je jezelf nou in de eerste of die tweede groep herkent: ik zou het heel leuk vinden om van je te horen! Waar zit het grootste plezier in wat jou betreft? Naar welk culinair hoogstandje keer je steeds terug en waarom? Wat zijn de valkuilmomenten op het gebied van afhalen? De beste eenpans- en eenpersoonsgerechten in je repertoire? Welke muziek luister je tijdens het koken? En wat zeg je tegen jezelf om zin te maken als het zondagavond is en je hebt niets in huis? 

Ik wil het allemaal horen via Instagram of per mail: lizzy.van.hees@rtl.nl . Misschien kunnen we elkaar een beetje inspireren deze maand en waar nodig een hart onder de riem steken. Of recepten uitwisselen!! Ik zal de eerste alvast delen hieronder. Toegegeven: deze komt niet van mezelf maar van Eva. Makkelijk genoeg – en heel lekker. 

Oranje power-soep

• 2 uien
• 3 of 4 tenen knoflook
• Een groot stuk gember (een duim of een vinger) in kleine stukjes gehakt
• 2 grote winterpenen
• 2 zoete aardappelen
• 1 zak pompoen in stukjes
• 1 liter groentebouillon
• 400 ml kokosmelk
• Een theelepel kurkuma
• Een snuf peper
• Een snuf zout
• Een klein snufje rode chilipeper 

Fruit de ui en de knoflook en laat niks aanbranden, dan wordt het bitter! Doe dit totdat de ui glazig is, ondertussen af en toe roeren en genieten van alle geuren.

Voeg de fijngehakte gember toe en laat die fruiten.

Doe de winterpeen en aardappelen erbij, even roeren en fruiten en een beetje zacht laten worden.

Pompoen erbij.

Voeg de kruiden toe, dan omroeren en nog even fruiten.

Doe daarna de bouillon erbij. 

Laat dit 40 minuten zachtjes koken met deksel.

Nu kan je het geheel pureren met een staafmixer of in een blender. 

Pas helemaal aan het einde, als de hele soep glad is, voeg je de kokosmelk toe.

Alleen nog een klein beetje koriander erbij en smullen.