10 vrouwelijke acts die je (ook na Lowlands) wil blijven volgen

1.     070 Shake

De 26-jarige Danielle Balbuena, beter bekend onder haar artiestennaam 070 Shake, stond afgelopen zaterdagavond lekker mét een glas rode wijn op het podium in Biddinghuizen. In de inmiddels donkere tent, moest je goed met je ogen knijpen om haar te zien in haar zwarte hoodie. Toch hield het hele publiek z'n aandacht erbij toen Shake haar gloomy muziek liet horen. Vooral bij Cocoon en de afsluiter Ghost Town, die ze samen met Kanye West maakte. De zin 'I put my hand onto the stove, to see if I still bleed' raakt zichtbaar een gevoelige snaar bij het publiek. 

070 Shake begon als onderdeel van een muziekcollectief uit New Jersey, waar ze opgroeide, maar in 2018 ging ze verder als solo-artiest. Ze bracht sindsdien de EP Glitter uit, en twee albums genaamd Vivendi en You can't kill me. Hoewel 070 Shake in Nederland misschien nog zo bekend is, kennen veel mensen ongetwijfeld de monsterhit Escapism van Raye waar ze ook in te horen is. 

2.     Muna 

De bandleden van popband Muna leerden elkaar kennen toen ze aan de University of Southern California studeerden. Katie Gavin zingt en Josette Maskin en Naomi McPherson spelen gitaar. De hit Silk Chiffon, die ze samen met Phoebe Bridgers maakten, wordt inmiddels gezien als lesbisch lijflied en ook Rolling Stone prees het nummer als levendig en een ongebruikelijk duidelijke viering van queer liefde. De bandleden zijn identificeren zelf overigens ook alle drie als queer en maken sinds 2021 ook een podcast genaamd Gayotic, waarmee ze niet alleen een beetje extra inkomen hopen te vergaren, maar vooral ook buiten pride month om aandacht vragen voor queer culture en lhbti-rechten.  

Muna heeft een behoorlijke schare fans, en daar zitten niet de minsten tussen; Phoebe Bridgers heeft de band een platencontract aangeboden bij haar label Saddest Factory en Muna verzorgde het voorprogramma bij een deel van Taylor Swifts shows tijdens de Eras-wereldtoernee. Net als bij de Solar power-concerten van Lorde in Australië. 

3.     Merol

In Nederland kennen én volgen we Merol al sinds ze doorbrak met Lekker met de meiden. Maar als één ding duidelijk werd tijdens haar optreden op het Heineken-podium in Biddinghuizen, is het wel dat meiden, mannen, mensen en vooral veel mensen fan zijn van Merol. Haar songteksten zijn niet alleen catchy en opzwepend, maar vaak ook heel erg grappig, net als zangeres Merel Baldé zelf. 

4.     RAYE

Vanuit een stoel zingt de Britse zangeres RAYE het Lowlands-publiek toe. De fauteuil is geen luiigheid maar noodzakelijk kwaad, aangezien de zangeres een paar dagen eerder door haar rug is gegaan. Het festival afzeggen? Nee, dat wilde ze écht niet. 

Eigenlijk heeft die stoel wel wat; het blijkt in ieder geval dat RAYE genoeg autoriteit en charisma bezit om de tent zittend plat te zingen. Ben je veel op TikTok te vinden, dan ken je de zangeres – en haar geweldige stem – hoogstwaarschijnlijk van de hit Escapism (ja, het nummer waar 070 Shake ook in te horen is). Maar ze trakteerde het Lowlands-publiek ook op nummers van haar debuutalbum en een aantal househits. De Jazzy stem van RAYE doet volgens 3 voor 12 niet onder voor die van Adele of Amy Winehouse, kortom: hoog tijd om haar muziek toe te voegen aan je favorietenlijstje. 

5.     Wende

Het duurde twintig jaar voordat Wende een uitnodiging voor Lowlands kreeg, gaf de zangeres toe. Maar als toeschouwer kun je niet anders dan constateren dat het 't wachten waar was. Wende is een podiumbeest pur sang en staat als een vuurbal op het podium. De teksten van haar liedjes zijn poëtisch, gevoelig en sterk. Zeker met liedjes als Het is genoeg maakt de zangeres niet alleen zelf een connectie met het publiek, maar dat gevoel van verbinding lijkt zich als een olievlek te verspreiden door de tent – en daarbuiten. 

Het zijn de hoopvolle noten waar veel mensen hun hart bij ophalen en het hele optreden is online terug te zien. En er is meer goed nieuws, want 8 september komt Wende's nieuwe plaat uit. Wat we kunnen verwachten? In ieder geval is er opnieuw samengewerkt met andere Lowlands-favorieten Froukje en S10. Dus het belooft alleen maar heel goed te worden. 

6.     Boygenius

Nog zo'n concert waarbij de tekst in z'n meest pure vorm landt bij het publiek: Phoebe Bridgers, Julien Baker en Lucy Dacus weten als geen ander liedjes te schrijven. En met hun uitvoering – helder, klein wanneer kan en groots en luid wanneer nodig – hebben ze er ongetwijfeld een hele schare first time-toeschouwers omgetoverd tot fans. 

De drie bandleden hebben overigens ook ieder een succesvolle solocarrière, en noemen hun samenwerking een ongelukje. Ze traden op in dezelfde scene, werden vaak met elkaar vergeleken en als fans van elkaars muziek raakten ze uiteindelijk bevriend. De naam Boygenius ontstond ook min of meer als grap toen ze met elkaar de studio in doken. Op zoek naar het zelfvertrouwen van menig mannelijk muzikant, probeerden ze elkaar minder onzeker te maken onder het mom van: slechte ideeën bestaan niet. 'Be the boy genius! Your every thought is worthwhile, just spit it out'.

7.     Amyl and the Sniffers

Amy Taylor reisde vanuit Australië af naar Biddinghuizen, samen met haar punkband Amyl and the Sniffers. In een prachtig strak pak en een vrolijkheid en energie waar je u tegen zegt, terwijl de boodschap van de band vaak bozer van aard is. Tussen het spelen door, gaat het over problemen als klimaatverandering en straatintimidatie. Universele thema's, en daarom ook niet zo gek dat het Lowlands-publiek er ook oren naar heeft als de band hun laatste nummer opdraagt aan alle vrouwen en non-binaire mensen. Want niemand zou bang moeten zijn op straat. Een collectieve vuist, of middelvinger, die je net zo goed vanuit huis kan maken als je nummers zoals Knifey of Hertz luistert. 

8.     Sophie Straat

Nog zo'n ster in muziek die oproept tot een collectieve vuist is onze eigen Sophie Straat. De smartlap is niet dood is de titel van haar laatste album, en daarmee bevestigt ze alleen maar wat haar muziek ook al heeft bewezen. Straat zingt met humor en een aanstekelijke snik over maatschappelijke problemen. Zonder handschoentjes aan te trekken of lief en inschikkelijk te zijn. Dat zijn vrouwen lang genoeg geweest. 

Vooral het lied De vergiffenis raakt een gevoelige snaar bij veel vrouwen in het publiek. En die emotie slaat om in een ongelofelijk staaltje energie als de hele tent vanuit volle borst meezingt tijdens Vrijheid, gelijkheid, zusterschap. Sisterhood is een term die te pas en te onpas wordt aangehaald als het over emancipatie gaat, maar de term krijgt nog meer betekenis wanneer deze wordt vertolkt door iemand die gelijkheid als pijler heeft in haar hele muzikale oeuvre. 

9.     Girl in Red

De tent was misschien niet tot de nok gevuld toen Girl in Red haar opwachting maakte in de Bravo-tent op vrijdagavond. Maar ze weet wel dik 12 miljoen maandelijkse luisteraars op Spotify te bekoren. En veel van de bezoekers die er vrijdagavond waren, haalden hun hart op bij het optreden. De Noorse zangeres is een boegbeeld een boegbeeld voor jonge (queer)vrouwen. Niet alleen omdat ze zelf queer is, maar ook door de volle overgave en energie die ze laat zien. Bovendien begrijpt haar generatie (Gen Z) als geen ander begrijpt dat kwetsbaarheid geen zwakte is maar juist een grote kracht. Girl in Red, of Marie Ulven Ringheim zoals de zangeres 24 jaar geleden door haar ouders werd gedoopt, zingt net zo makkelijk over haar psychische problemen als over verliefdheid op een vrouw. En de meiden die zich vooraan tegen de dranghekken duwen, die zingen elk woord zonder moeite mee.  

10.  Billie Eilish 

Na vier jaar liet Billie Eilish zich wederom zien op het podium van het grote Alpha-podium. Deze keer als dé grote afsluiter van Lowlands 2023. Wie het lukte om zijn of haar ogen even van het podium los te weken, zag dat het afgeladen vol was. Tot ver buiten de tent schenen de telefoonlichtjes tijdens When the party’s over. Terwijl de tekst 'geen muziek op een dode planeet' achter haar werd geprojecteerd, drukte Eilish al die duizenden toeschouwers ook op het hart om met z’n allen beter voor onze planeet te gaan zorgen. 

De Amerikaanse zangeres maakte ook veel indruk met haar nieuwste nummer What was I made for?, bekend van de Barbie-bioscoophit. Zoals veel van de vrouwelijke artiesten die Lowlands dit jaar sierden, weet Eilish in dat nummer woorden te geven aan een gedeelde ervaring van talloze vrouwen. 'I don't know how to feel, but I wanna try. I don't know how to feel, but someday I might'. 

Het optreden had niet beter kunnen eindigen dan met Happier than ever, een lied waarbij de goegemeente lekker kon mee bulderen. En waarbij het vuurwerk, waar we op de valreep ook nog even op werden getrakteerd, een uitstekend decor vormde. 

Dit waren niet alle vrouwen die zich van hun beste kant lieten zien. Natuurlijk horen Froukje en S10 in deze lijst, net als Jessie Ware en First Aid Kit, Charlotte de Witte en Mimi Webb om er nog een paar te noemen. Lowlands 2023 schetst een hoopvol beeld van de toekomst van muziek, waarin vrouwen net zo hard van zich laten horen – op het podium en in het publiek – als ieder ander. En we moeten vooral blijven luisteren.