Lasagne voor het verloren kind
Ik had nog niet gepraat. De hele dag had ik schrijvend vastgeklonken gezeten aan mijn laptop. Dus toen de kinderen uit school kwamen was dat een mooie gelegenheid om A: de stembanden weer te gebruiken, en B: om gelucht te worden tijdens een boodschappenwandeling.
Zoon Miro is inmiddels 8 en fietst liever rondjes om het schoolplein dan te moeten wandelen met z'n moeder. Kon ik in komen. De vakantie is voorbij, de kinderen uit de buurt vertonen zich weer op straat en hij heeft een nieuwe fiets. Die moest natuurlijk geshowd worden. Ik drukte hem op het hart bij het schoolplein te blijven en niet naar de grote weg te fietsen. 'Jahaa, neehee.' En weg was-ie.
Dochter Reva en ik liepen langs de Zaanbocht en stonden stil bij wat een 6-jarige opvalt. De witte banketbakker met tompouce-roze stoelen waar ze later taartjes zou gaan verkopen ('Als de baas er niet is, hoef je niet te betalen mama'), de vintagewinkel van de rokende vrouw wiens voormalige glittergarderobe haar nachtclubverleden verraadde (oké, dat viel mij vooral op) en de juwelier die Reva eraan herinnerde dat ze een harde afspraak wilde over gaatjes prikken.
“ Mijn mond werd kurkdroog, mijn hoofd suisde, mijn oksels klotsten
Op de terugweg besefte ik geschrokken dat we een klein uur onderweg waren geweest. Het zou toch wel goed gaan met Miro? Vast wel. Toch begon ik steeds harder te lopen, in een uur kon van alles gebeuren. In het straatje achter de hoofdweg zag ik 'm niet. Bij school was hij ook niet aan het fietsen. Dat ene speeltuintje vlak bij de parkeerplaats dan? Niemand te bekennen. Het was warm buiten en toch angstvallig stil op straat. Waar zaten die rotkinderen als je ze nodig had? Ik begon hard te roepen. Mijn mond werd kurkdroog, mijn hoofd suisde, mijn oksels klotsten. Ik rende inmiddels. Ineens zag ik mezelf vanuit drone-view mijn zoon van de weg peuteren, fiets in de kreukels, het wiel nog draaiend door de klap. Toen een close-up: het eerste gesprek met een therapeut om het misbruik van mijn kind te bespreken. Ik hoorde weer de stem van traumapsycholoog Iva Bicanic, in de podcast Het Uur had ze verteld hoe zo'n gesprek gaat.
Kalm blijven nu. Wat zei die Bicanic nog meer? Dat misbruik vaak gepleegd wordt door bekenden, en minder door vreemde kinderlokkers op straat. Hij zou vast zo tevoorschijn komen met die onnozele blik van 'm.
Ik denk dat ik de verantwoordelijkheid voor een kind niet aankan, hoor je mensen vaak genoeg zeggen. Waarschijnlijk komt ieder weldenkend mens tot die conclusie als je er bewust over nadenkt. Ik heb dat met het oog op de voortplanting van onze soort maar niet gedaan.
Ik kom er al acht jaar mee weg. Uiteindelijk vond ik Miro voor de deur van ons huis. Ik wist niet of ik hem moest slaan of omhelzen. Of ik boos moest zijn op hem of op mezelf.
Bij twijfel: kindereten koken. Lasagne met kaas en worst.
Lasagne
Vorige week was het de Verspillingsvrije Week. Nu zou iedere week verspillingsvrij moeten zijn, dus ik ga gewoon door met restjes gebruiken en de koelkast leeg koken. Lasagne is daar perfect voor. Bij mij gingen er verschillende stukjes kaas in, een restje spinazie en de kant-en-klare pastasaus van Brandt & Levie (no spon, gewoon fan!). Met die saus snijd je de lange bereidingstijd van lasagne de pas af, je hoeft niet zelf nog een ragout te maken.
Ingrediënten
- bechamelsaus
- 50 gram boter
- 50 gram bloem
- 500 milliliter melk
- 1 knoflookteen, geplet
- verse nootmuskaat
- 10-12 lasagnevellen (ik gebruikte volkoren vellen)
- 1 blik pastasaus van rozemarijnworst (Brandt & Levie, 500 gram)
- groentenrestjes (bijv. spinazie, aubergine, courgette)
- 150 gram geraspte kaas (Parmezaan of andere oude kaas)
- mozzarella (optioneel, ik had nog over)
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Verwerk groenterestjes als je die hebt.
Als je bijvoorbeeld nog een aubergine hebt liggen, kun je die in dunne plakken snijden en royaal bestrooien met zout (echt veel zout!) en minstens een half uur laten staan onder druk (bijvoorbeeld met een zware pan erop en daarop een vijzel). Door de druk komt overtollig vocht vrij, waardoor de aubergine niet rubberig wordt maar lekker zacht. Snijd courgette met een kaasschaaf in dunne lange linten en bestrooi met zout terwijl je de rest voorbereidt. Dep de groenten voor het gebruik droog met keukenpapier.
Ik had nog spinazie en heb deze grof gesneden en gebakken tot net geslonken met een geplette teen knoflook en een snuf zout.
Maak nu de bechamelsaus. Smelt de boter in een pan, voeg de bloem toe en gaar de bloem op laag vuur een paar minuten terwijl je voortdurend roert. Voeg de melk geleidelijk toe en roer goed met een garde om klontjes te voorkomen. Voeg de geplette knoflookteen toe en laat meetrekken. Breng tegen de kook aan zodat de saus begint in te dikken, draai het vuur dan lager. Breng op smaak met een snuf zout en een flinke snuf verse nootmuskaat en neem van het vuur. Verwijder de knoflook.
Giet een laagje bechamelsaus in een ovenschaal of cakeblik – ik gebruikte een cakeblik (of eigenlijk 2 cakeblikken voor 4 personen) zodat ik de restjes lasagne de volgende dag in stevige plakken kon snijden en opbakken.
Bedek met lasagnevellen. Bedruip weer met wat bechamelsaus en pastasaus, leg er een deel van de groenterestjes op en bestrooi met kaas naar keuze.
Ga zo door met de rest van de lasagnevellen. Zorg dat er ook wat bechamelsaus in de hoekjes kruipt, om vastkoeken te voorkomen. Houd ook wat van de pastasaus over voor de toplaag.
Bedek de laatste laag met lasagnevellen, schenk in het midden bechamelsaus en schep op de randen de laatste restjes pastasaus – deze worden straks lekker krokant in de oven.
Bestrooi met plukken mozzarella (als je die nog had) en de resterende geraspte kaas. Dek af met aluminiumfolie en bak 40 minuten in de voorverwarmde oven.
Verwijder het folie en bak nog 10 minuten tot mooi gebruind en krokant aan de randjes. Eventueel kun je de grill even aanzetten maar blijf erbij want het gaat al snel te hard.
Neem uit de oven, laat enigszins afkoelen. Serveer met een frisse groene salade.
TIP
Als je de lasagne in een cakeblik maakt en helemaal af laat koelen, kun je er de volgende dag plakken van snijden. Bak deze aan de onderkant en zijkanten op in een pan. Zet de grill ook even aan zodat de kaas op de bovenkant weer kan smelten. Dubbelgebakken lasagne, dubbellekker.
Kun je de saus niet vinden? Gebruik dan eens worstvlees in je ragout in plaats van gehakt. Worstvlees heeft van zichzelf af veel smaak.
