Baas over eigen bezigheid

'O, je gaat een cursus naast je werk doen? Maar hoe dan? Daar heb jij toch helemaal geen tijd voor? Nee, het zou echt beter voor je zijn als je meer je rust pakt. Je hebt toch al een fulltimebaan – en je bent moeder van twee kids. Daar past een cursus geschiedenis, boetseren, of die Ironman-race gewoon niet meer bij.'

Mensen denken al gauw dat het beter voor mij is als ik x, y en z niet meer zou doen. Het zijn vaak goedbedoelde adviezen van familie, vrienden en collega's over mijn persoonlijke tijdsbesteding. Herkenbaar? Ik kan er inmiddels wel een boek mee volschrijven, denk ik. Zoals ik al zei: goedbedoeld, maar toch voornamelijk adviezen uit eigen doos en vanuit een eigen ervaring gegeven. Een ervaring die natuurlijk niet per se iets hoeft te zeggen over hoe ik me voel en graag mijn tijd indeel, wat ik belangrijk vind en het allerbelangrijkste: of het activiteiten zijn waar ik veel energie uit haal.

Want inderdaad, ook sommige van mijn extracurriculaire activiteiten slurpen best veel tijd. Zoals het schrijven van deze column bijvoorbeeld. Het is tijd die ik ook anders zou kunnen besteden. Bijvoorbeeld aan het praten met ondernemers, iets doen met mijn kinderen of het lezen van een boek. Allemaal minstens zo nuttig en leuk. Maar hoe vaak ik inmiddels al niet heb gehoord dat deze column af zou leiden van mijn werk of me te veel tijd zou kosten, is niet meer op twee handen te tellen. Terwijl echt niemand van deze bezorgde en adviserende organen ooit naast me heeft gezeten om te klokken hoeveel tijd het me daadwerkelijk kost. En veel belangrijker: niemand die weet hoeveel energie ik er juist van krijg om op dit mooie platform een bijdrage te mogen leveren.

Vrouwen krijgen veel vaker ongevraagd advies over hun carrière en levensinvulling dan mannen. En inmiddels zijn we natuurlijk allemaal bekend met het fenomeen mansplaining, oftewel 'het (door een man) op een neerbuigende, bevoogdende manier uitleggen van iets aan een vrouw'. Maar als het gaat om ongevraagd advies over míjn tijd, krijg ik dat evengoed van mannen als van vrouwen. De makkelijkste weg is volgens mij om die goedbedoelde adviezen van anderen gewoon op te volgen. 'Goed dat je het zegt, dankjewel! Ik maak er meteen werk van'. Maar of dat ook leidt tot de uitkomst waar jij het meest aan hebt en happy mee bent? Nee. Uiteindelijk zijn we zelf echt de enige die hier een juiste beslissing over kunnen maken. En die verantwoordelijkheid moeten we volgens mij ook niet bij een ander neer willen leggen. Laat staan dat je verantwoording zou moeten afleggen!

Goed, terug naar mijn eigen tijdsbesteding: voor nu heb ik toch besloten om even een columnpauze in te lassen. Niet omdat ik geen energie meer krijg van het schrijven voor het allermooiste platform van Nederland, maar omdat er andere zaken zijn waar ik nu prioriteit aan wil geven. Inmiddels is mijn cv 28 columns rijker - 29 per vandaag - en daar ben ik ongelooflijk trots op. En ontzettend dankbaar voor, want wat heb ik er veel van geleerd. Niet alleen van het lezen en schrijven zelf, maar ook van al jullie reacties, positief, kritisch en soms ronduit negatief. Maar ook daar steekt een mens wat van op. Ik wil ook de redactie, Peper en Lizzy, heel erg bedanken voor jullie steun en altijd scherpe feedback. Zonder jullie ruggespraak had ik nimmer zoveel mooie titels op mijn naam staan! Voor nu wens ik jullie alvast een hele fijne zomer, met hopelijk wat tijd voor reflectie op projecten en activiteiten die je echt graag voor jezelf zou willen bewerkstelligen dit jaar. Tegen de adviezen van iedereen in…