Het file-'flirten' versus de datingapps

"Liep er nog wat leuks rond op dat feestje gister?", vraagt de vriendin met wie ik zit te borrelen. 

"Nou, niet echt. Ik raakte met een leuke jongen aan de praat, maar die was al bezet", zeg ik geïrriteerd. "Serieus, waar moet je tegenwoordig naartoe voor leuke, potentiële jongens die níét al bezet zijn?"

"Ja, geen idee, het is echt drama. Mijn scharrel heeft het ook afgekapt, omdat hij 'opeens' serieus met iemand aan het daten is. Ik ga echt niet wéér op Tinder hoor."

"Nee, geen datingapps meer, ik wil gewoon een leuk verhaal over onze ontmoeting kunnen vertellen later."

"Ja, I feel you."

"En een beetje liefde en aandacht zo nu en dan, meer vraag ik niet."

We lachen en proosten met wijn. 

"Je moet me wel aankijken tijdens het proosten, anders heb je zeven jaar slechte seks!"

"Schat, welke seks?"

"14 minuten vertraging", hoor ik de stem van Flitsmeister in mijn oortjes zeggen als ik op donderdagmiddag om 16.30 uur de A12 oprij. Ik kan er vandaag niet wakker van liggen, ik had een leuke dag in Haarlem. De afgelopen weken ben ik door heel Noord-Holland gereden, langs allerlei verschillende mensen om in de aanloop naar de verkiezingen te praten over windmolens in je achtertuin, de vergroening van Tata Steel, de absurde woningmarkt, het stikstofbeleid en de toekomst van vervoer. Ik heb echt leuk werk. 

Vijf minuten later zie ik iets bewegen in mijn linkerooghoek, ik draai mijn hoofd en zie de mannelijke bestuurder naast me driftig zijn duim opsteken. Hij rijdt in een zwarte Skoda en aan zijn binnenspiegel bungelt een Feyenoord-hanger. Hij heeft waarschijnlijk even zitten bestuderen hoe ik mijn auto bestuur en wil nu graag even laten weten hoe 'cool' hij dat vindt. Dat soort duimen krijg ik overigens wel vaker, meestal tijdens het filerijden, als mensen wat meer om zich heen gaan kijken. Ik lach vriendelijk terug en knik mijn hoofd om hem te bedanken. Dan kijk ik weer naar voren, want ik heb geen zin in verder contact. Maar de man blijft erg consistent naast me rijden, ook wanneer de auto's vóór hem wel sneller doorrijden. 

Ik besluit maar te doen alsof ik het niet doorheb, tot hij opeens zijn claxon laat horen. Als ik mijn hoofd naar links draai, word ik opeens geconfronteerd met zijn geslachtsdeel. Serieus?! Terwijl hij met zijn linkerhand het kleine, dikke piemeltje heen en weer zwaait, wijst hij met zijn rechterhand naar het bord van afslag 18 dat naast de kant van de weg staat. Ik moet even schakelen. Vraagt hij nou of ik met hém deze afslag wil nemen? Uit ongemak schud ik mijn hoofd, kijk ik snel weer naar voren en geef ik gas bij. Ik moet weg hier. Toetert hij nou weer? Of verbeeld ik me dit door de paniek? Ik haal hem behendig in via rechts en manoeuvreer mezelf naar voren in de file. Gelukkig begint alles langzaam weer wat harder te rijden, waardoor ik hem redelijk makkelijk kwijtraak. Als ik denk ver genoeg te zijn, haal ik diep adem en besef ik pas wat er daarvoor is gebeurd en de hele weg naar huis blijf ik in mijn achteruitkijkspiegel kijken. Elke keer als een zwarte auto naast me komt rijden schrik ik. 

Thuis neem ik een Instagram-story op waarin ik vertel wat me zojuist is overkomen; ik moet het echt even kwijt en vraag me hardop af wat er in godsnaam omgaat in het hoofd van zo iemand. Wat zou ik hem graag willen interviewen hierover: is het ooit gelukt om op deze manier seksuele interactie te krijgen? Wanneer bent u hiermee begonnen? Vertoont u dit gedrag alleen in de file? En wat voor een gevoel gaat er door u heen, op het moment dat u zoiets doet? 

Ergens betrap ik mezelf ook op medelijden voor deze man. Waarschijnlijk is hij, net als ik, ook gewoon op zoek naar een beetje liefde en aandacht – en waarschijnlijk is hij ook helemaal klaar met alle datingapps.