Nee, je hoeft m'n billen niet af te vegen

In het diepe springen is wat ik het liefste doe, zowel fysiek (in het water) als mentaal. Mensen zeggen vaak tegen mij: "Jij doet het ook maar gewoon allemaal." En dat is ook zo. Want waarom niet? Waarom zou je het niét doen? Omdat je het nog nooit gedaan hebt? Eens moet de eerste keer zijn. Omdat je bang bent? Angst is een slechte raadgever (zegt mijn mama altijd). Omdat je kunt falen? Anders leer je niks. Omdat anderen er een mening over zullen hebben?
Onontkoombaar. Er zijn honderd redenen om het niet te doen, maar daarmee beperk je alleen jezelf. Want als je dingen niet doet, leer je niks, blijf je bang en zullen anderen er alsnog een mening over hebben. En denk nou niet dat ík nooit bang ben, integendeel zelfs. Als iemand snel bang is, ben ik het wel. Maar hoe groot de angst ook is, het weerhoudt me er nooit van om m’n dromen na te jagen.
“ Ik zal je eerlijk zeggen dat mijn plaatje er ook niet zo uitziet
Ook op liefdesgebied. Want liefde is niet alleen de basis, maar ook de reden van ons bestaan. We worden gemaakt door twee mensen die elkaar (hopelijk) liefhebben. Of vanuit de wens om zelf – in welke gezinsvorm dan ook – een kind te krijgen om van te houden. Sommigen van ons ontstaan omdat twee mensen elkaar zó liefhebben dat ze hun lichamen willen samensmelten tot één om alle liefde te verzegelen en een heel nieuw mensje te maken. Niet zo gek dat liefde en genegenheid in ons DNA zit. We hunkeren allemaal naar aandacht, liefde en genegenheid. Willen gekust worden, zo nodig met een fiets tussen ons in. We willen horen dat we er prachtig uitzien wanneer we net wakker zijn en de vouwen van het kussen nog in ons gezicht staan. Aangeraakt worden wanneer we verdrietig zijn om wat voor reden dan ook. We kunnen niet zonder elkaar en dat hoeft ook niet.
Maar de beeldvorming die we over liefde hebben moet wel veranderen; we moeten stoppen met het meest perfecte plaatje nastreven, want lieve mensen, dat plaatje kan ik nooit waarmaken. En met mij heel veel anderen ook niet. Uiteindelijk denk ik dat niemand dat 'perfecte plaatje' kan evenaren, omdat het simpelweg niet bestaat.
Het is daarom zo jammer dat zoveel plaatjes al sneuvelen bij de eerste indruk. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit iemand horen zeggen: 'Nou, in mijn dromen zie ik een partner in een rolstoel, zonder armen, hulpbehoevend en 1.14m'. Begrijp me niet verkeerd: I get it, want ik zal je eerlijk zeggen dat mijn plaatje er ook niet zo uitziet, maar daarom moeten we überhaupt van deze plaatjes af. In een eerdere column schreef ik al dat oma altijd zegt ‘dat je het weer als je het weet’. Voor dat het zover is, kán je gewoon niet weten wie of wat jouw plaatje zal zijn. Gelukkig maar, want je verwacht misschien het ene, maar soms komt er iets heel anders voor in de plaatst, wat misschien nog veel beter is.
“ Bij dezen: nee, je hoeft m'n billen niet af te vegen
Ik zou zó graag willen weten wat er zou gebeuren als iemand als Ronnie Flex, Linda de Mol of Koning Willem Alexander een partner in een rolstoel zouden krijgen. Net zoals ik eigenlijk ook vind dat iemand in een rolstoel het Jeugdjournaal moet presenteren. Wat zou dat doen met de beeldvorming? Hup, gewoon letterlijk met de paplepel erin tijdens het Jeugdjournaal, vanaf kleins af aan.
Het frustreert me namelijk mateloos dat ik nu dagelijks te maken heb met voorbeelden waar ik nooit aan kan voldoen. Ik heb zo vaak het gevoel gehad dat iemand diep van binnen wel met me wilde daten, maar te bang was voor de reacties van anderen. Die reacties zijn er namelijk. En om daartegen te kunnen moet je sterk in je schoenen staan. 'Moet je dan haar billen afvegen?' 'Kan ze wel seks hebben?' 'Waar begin je aan?' Ik hoor de opmerkingen al aankomen. En ik kan er niks aan doen om ze weg te nemen, want ze worden natuurlijk altijd gesteld als ik er niet bij ben.
Bij dezen: nee, je hoeft m'n billen niet af te vegen. En ja, tuurlijk kan ik seks hebben. Ook weer zo'n raar vooroordeel: iedereen kan seks hebben! (Onze definitie van seks mag ook iets ruimdenkender). En waar begin je aan? Ik hoop aan een leuk avontuur waarbij je elkaar respecteert en in elkaars waarde laat, zodat je elkaar op een gelijkwaardige manier kan leren kennen. Maar dat kan alleen als je samen in het diepe durft te springen. Geloof mij nou maar: angst is een slechte raadgever.