'Handen af van onze kinderen'

'Handen af van onze kinderen!' Die leus kom ik steeds vaker tegen. Afgelopen zondag in de vorm van schreeuwerige letters op een protestbord. Inzet van de demonstratie: een voorleesmiddag door dragqueens voor kinderen in een bescheiden Rotterdams theater. Reden voor aanmoediging, in plaats van protest, zou je denken. 

Kindershows met vrouwen in mooie jurken, hoge hakken en pruiken, in de Efteling leiden ze nooit tot protest. Ouders slepen hun kinderen massaal mee naar carnaval, toch hét verkleedbacchanaal onder de rivieren, waar men niet vies is van een toefje seksualisering. En over de jurk van Sinterklaas wordt ook nooit moeilijk gedaan.

Maar de voorlezers maken deel uit van de lhbti-gemeenschap, en dát is precies het bezwaar van de demonstranten. Niet hun hysterische outfit, make-up of hoge hakken.  Deze irrationele woede is deels overgewaaid uit de Verenigde Staten, waar dragqueens en transgenderpersonen het mikpunt zijn van een nieuwe en schadelijke complottheorie. Diep in die rabbit hole, maken ze deel uit van een 'geheime elite', die kinderen zou seksualiseren en klaarstomen voor misbruik. 

In werkelijkheid is drag bijna zo oud als de mensheid zelf en kent het vele gedaanten. In het Rotterdams theater werden de kinderen voorgelezen door dragqueens verkleed als sprookjesprinsessen, die we kennen uit kinderboeken, onder het genot van ranja en chips. Volledig kindvriendelijk dus. Maar dat kon de tegenstanders niets schelen. 'Kinderen mogen niet in aanraking komen met de regenboogwereld', daar draait het om. De demonstratie werd gevoed door onverdraagzaamheid en zoals vaker bedekt met de mantel der zogenaamde bescherming van kinderen. Qua dekkingsgraad met ongeveer evenveel succes als dat van een toupet bij toenemende kaalheid.

'Handen af van onze kinderen!' Alsof we nationaal kroost delen, gelukkig niet zeg. Wat je door alle oneliners en #ophef bijna zou vergeten, is dat de drag-voorleesmiddag allerminst een verplicht evenement was. Als ouders, opvoeders of andere verzorgers hun kinderen liever weghouden van zo'n – wat mij betreft vrolijke en verrijkende ervaring – is dat hooguit jammer, maar hun goed recht. Het enige wat je hoeft te doen is simpelweg géén kaartje kopen, niet naar het theater afreizen en je kinderen thuishouden. Zelf denk ik dat het vooral verstandig is om kinderen te leren dat het oké is om jezelf te zijn, maar dat is mijn bescheiden mening.

Maar de vrijheid van demonstranten tegen drag eindigt waar die van anderen begint. Complottheorieën leiden namelijk steeds vaker tot geweld, ook in Nederland. Medewerkers van een dragshow-bar in Groningen werden onlangs mishandeld en in Eindhoven werd een regenboogvlag van een COC-gebouw weggerukt. Ook het Rotterdamse theater werd bedreigd met tientallen telefoontjes en moest veiligheidsmaatregelen treffen. Door de complotwaanzin wordt hun vrijheid weggenomen.

Dat gold gelukkig niet voor de voorleesmiddag in Rotterdam, die werd stiekem een paar uur vervroegd, kon ongestoord doorgaan en was een groot succes. Volgens deelnemer Ivo (7) was het gezellig en lazen de queens goed voor. Hij snapte het gedoe niet, want 'het was gewoon leuk'. Daarmee vat een 7-jarige de opzet perfect samen, want waar maken die ouders zich zo druk om en wat lijken ze weinig vertrouwen te hebben in hun eigen opvoed-skills. Veel kinderen worden vanaf hun geboorte volgestouwd met sprookjes waarin nogal ongezonde en angstaanjagende boodschappen de leidraad vormen.

Deze eeuwige indoctrinatie heeft niet geleid tot een leger aan kindercriminelen. Kinderen vergiftigen hun vriendjes niet, tongen vooralsnog niet met kikkers en verbranden mensen ook niet in ovens. Misschien hebben ze veel verbeeldingskracht, maar we doen het sprookjesboek na het voorlezen ook dicht met een reden. Gelukkig kunnen kinderen een stuk beter omgaan met fantasieverhalen dan sommige ouders, bij wie complotsprookjes inmiddels zijn versmolten met de realiteit.