Zwanger?

Het zal toch niet, denk ik, terwijl ik probeer te focussen op Tussen de lakens met Geraldine. Ik kijk wel, maar niet echt. Ergens hier moet ik nog een zwangerschapstest hebben, maar waar ook alweer? Ik zet de tv op pauze, sta op en pak mijn EHBO-bakje uit de kast. Waar is dat ding? Als ik zowat het hele bakje heb leeggehaald, kom ik tot de conclusie dat de test hier niet ligt. Kut. Ik kijk hopeloos rond als mijn oog opeens op de wasmand valt. 

Opeens weet ik het weer: achter mijn wasmand in de kast! Waar ik ook mijn condooms en het glijmiddel veilig heb verstopt. Ik trek de wasmand opzij en zie 'em liggen. Met mijn mond scheur ik de verpakking open; de test en het pipetje komen tevoorschijn. Volgens de bijsluiter moeten er via het pipet vier urinedruppels op de test komen. Oké, hoe ga ik dit doen? 

Nou wordt mijn creativiteit wel vaker uitgedaagd en dus loop ik naar de keuken om daar mijn heil te zoeken. Op de keukentafel ligt een plastic bakje waar ik normaal eten in bewaar. Perfect, die gooi ik daarna wel weg. Ik wandel weer terug naar m'n kamer en zet het bakje op de grond. Broek uit, onderbroek uit, en ik positioneer mezelf precies boven het bakje.

Wacht, dit werkt zo niet, dat wordt knoeien. En met het bakje tussen m'n armen geklemd loop ik – in mijn blote billen – door naar de wc. Daar zet ik het bakje op de kruk die er altijd staat, zodat ik er zelfstandig op kan gaan zitten, en ga eroverheen staan. Ik moet me even concentreren maar al snel komt mijn plas op gang. Als ik klaar ben, zet ik het bakje twee tellen in de gootsteen om nog even gebruik te maken van de douche-föhn installatie op het toilet, je weet wel, zoals bij die wc's die ze in China en Japan hebben waar je onderste wordt schoongespoeld met een straaltje water en daarna óók nog lekker wordt droog geblazen. (Als je niet weet wat dat is: Google is your best friend.) 

Geplast, gekapt, gespoeld en geföhnd loop ik daarna voorzichtig met het bakje warme urine (sorry!!) terug naar mijn kamer. Door mijn korte armen kan ik het bakje niet echt ver van me afhouden en de damp die er vanaf komt dringt mij neus binnen. Maar ik kan je vertellen dat het eigenlijk helemaal niet zo stinkt en vooral naar de koffie ruikt die ik een uur geleden heb gedronken. 

Als ik de pipet met urine heb gevuld, druppel ik daarna vier keer op de test. Ik kan mijn ogen onmogelijk afwenden en voel mijn hart in m'n keel, terwijl er allerlei scenario's door mijn hoofd schieten. En precies op dat moment realiseer ik me dat ik niet eens weet van wie deze hypothetische baby eigenlijk zou zijn. O god… na een kleine rekensom kom ik uit bij vier opties: Paaspop-guy, Koningsnacht-guy, wintersport-guy of de aap van Herrie met Gerrie. Wie hoop ik dat het zou zijn? Wintersport-guy denk ik, die heeft in ieder geval het grootste verantwoordelijkheidsgevoel en zou ook wel een leuke vader zijn. Of anders de aap, een wat minder groot verantwoordelijkheidsgevoel, maar sowieso een leuke vader. Iedereen behalve die gast van Koningsnacht… De Paaspop-guy was leuk, maar jong en hij studeert nog. Een kind wil ik hem niet aandoen in deze fase. 

Opeens verschijnt er een streepje bij de T op de test. Twee streepjes (bij de T én de C) betekent positief, als er alleen een streepje bij de C staat, is de test negatief. Ik zie mezelf al tegenover papa en mama zitten en weet exact hoe ze zullen reageren; m'n vader zou het geweldig vinden. Ik heb hem ooit voor BNNVARA moeten wijsmaken dat ik zwanger was. Hij werd allesbehalve boos en zei alleen dat alles goed zou komen. "Maar pap, wat vind je er dan van dat je opa wordt", drong ik aan. "Dat vind ik geweldig! Fantastisch!" O, wat voelde ik me schuldig toen ik hem uiteindelijk moest vertellen dat hij helemaal (nog) geen opa ging worden. "Vuile rat."

Even later is het streepje bij de T weer weg. Waarschijnlijk dacht ik het alleen maar te zien door alle stress. Ik knipper een paar keer, maar er staat echt alleen één streepje bij de C. Opgelucht plof ik neer, met alle aandacht en concentratie voor alle vulva's van Geraldine.