1. Een week van eerste keren

4 september 2022

Als jij dit leest – hopelijk lekker ontspannen op zondagochtend met een koffietje in je hand, misschien nog wel in je badjas – stap ik net in het vliegtuig naar Genève, op weg naar een interview met... Robbie Williams.

Het zou natuurlijk meer dan magnifique zijn als ik kon doen alsof dit dagelijkse kost is, maar... dat is het niet. Dus gun mij alsjeblieft dit moment! Volgende week zondag sta ik namelijk gewoon weer de was op te hangen en kattenhaar van mijn rug/bank/kind af te rollen.

Over mijn kind gesproken: Pax ging afgelopen maandag voor het eerst naar school. Als je ouder bent, zul je dit vast herkennen maar ik voelde daar zoveel bij: trots en bezorgdheid en ook – héél dicht aan het oppervlak – ontroering. Zijn schoudertjes zagen er plotseling weer zo klein uit toen ik achter hem stond, terwijl hij alvast in de kring ging zitten.

Ik wilde vooral op Pax uitstralen dat dit opwindend was in de goede zin: nieuw en avontuurlijk. Dat lukte aardig, al zeg ik het zelf; ik was heel monter. Totdat de juf van Pax heel lief zei: ‘Dit zal ook wel emotioneel zijn voor jou, Eva’, wat natuurlijk gierend in de roos was en waardoor ik voelde dat ik waarschijnlijk dichter bij de traantjes zat dan mijn Paxie.

Diezelfde avond had ik mijn eerste uitzending van het seizoen, mijn eigen ‘nieuw en avontuurlijk’. Hoe lang ik dit werk ook al doe, zo’n eerste keer blijft een beetje griezelig: mijn hart bonst, al mijn zintuigen staan aan... Ik leef niet om te werken, maar áls ik werk, voel ik ook dat ik echt leef. Ik wil dat Pax dat ook heeft.

Liefs van mij. Ik hoop dat je een heerlijke zondag hebt, en je eigen ‘nieuw en avontuurlijk’ om je op te verheugen

Onderweg naar Robbie Williams.