17. Welk verhaal vertel jij over jezelf?

25 december 2022

Goedemorgen Bolletje Wol,

Ik hoop niet dat je het erg vindt dat ik je vandaag zo noem. Normaal gesproken praat ik alleen maar zo tegen mijn kat Zeepje. Zeep is een Britse Korthaar met Perzische invloeden, dus met lange zwierige plukken haar, die ze als een harembroek draagt, vandaar de bijnaam. Maar ik fantaseerde over jou, over wie je bent en hoe je er vanochtend bij zit terwijl je deze nieuwsbrief leest en in mijn hoofd zag ik je zitten en ik dacht meteen: bolletje wol. Met je kerstsokken aan, nog niet gedoucht, wel poedersuiker rond je mond van dat 3e sneetje kerststol dat je net hebt gesnaaid. O heerlijk, je zit nog in je badjas? Ja hè? Opgevouwen in een stoel, maar je gaat heus zo 'opstaan'. Nog héél even... Ja ja ja, ik kom zo, denk je dan.

Misschien is deze omschrijving zo absurd bezijden de waarheid dat je nu moet lachen. Zou ik ook leuk vinden. Dat je aangekleed en wel aan je keukentafel zit, in je ultramoderne huis, terwijl je 55 gram hüttenkäse naar binnen lepelt omdat je net hebt hardgelopen, het kan. Ik zou jou ook wel een keer willen zijn! Maar er is vast één iemand die nu de suiker van zijn of haar mond afveegt en denkt: verdomme, ze heeft het over mij.

Anyways, ik dacht aan wat ik je vandaag wilde geven. Iets waar je wat aan hebt. Wat niet verloren gaat in die overdadige berg spullen en vreten, iets wat je misschien volgend jaar rond deze tijd nog stééds hebt. Het zijn woorden, en het zijn jóúw woorden. Wacht, ik leg het aan je uit.

Op 21 december reed ik namelijk rond door mijn oude buurtje in de stad en zag ik een bord staan met: 'Lever hier uw kerstboom in'. OP 21 DECEMBER. Dus ruim voor kerstavond, ruim voor de jaarwisseling, ruim voordat het hele feestje nog moest beginnen, werd datzelfde feestje in de kiem gesmoord. Muziek uit, kaarsjes uit, en daar sta je dan, in je glitterjurk, onder dat horror tl-licht, met een glas champagne dat uit je hand wordt gegrist en leeg geklokt in de gootsteen.

Zó voelde dat bord. Nu kun je zeggen: Eef, je overdrijft. Dat is zeker waar, maar wat ik wil zeggen: woorden maken echt uit. Ze kunnen je ergens heen sleuren waar je helemaal niet wil zijn. Ze kunnen je ook omhoogtrekken, uit je modderpoel, uit je kapotte panty, zo hop, naar de top van de Kilimanjaro voor een nieuw perspectief. (Ik ben daar nog nooit geweest, maar dat denk ik gewoon.) En dat is nou net wat ik jou wil geven.

Want we vertellen constant verhalen over onszelf, ons hele leven lang. We zijn 'te chaotisch' om iets voor elkaar te krijgen. Of 'te verlegen' voor zo'n afspraak. We zijn niet atletisch aangelegd dus tja, dat trainen? Nee, dat gaat niet lukken. Of: niet boos zijn, ik ben nou eenmaal iemand die altijd te laat komt! Zo'n mond, zo'n klein hartje... dat heeft iedereen in mijn familie. Nee joh, da’s niks voor mij, zo'n avontuurlijke reis/baan/broek/partner. Ik ben ook maar gewoon een clown. Ik heb een gat in mijn hand, zo ben ik geboren. Ik verdien het niet om samen te zijn, ik maak alles kapot, ik zal altijd zo blijven, waarom kan het nooit eens een keer normaal gaan bij mij, waarom heb ik áltijd pech?

De verhalen die we over onszelf vertellen zijn hard, en hardnekkig. Deze kerst leek het me leuk om één verhaal dat je over jezelf vertelt, misschien al heel erg lang, anders te vertellen. Om andere woorden te kiezen. Want dan ga je er anders over denken. En anders doen. Als ik een ding heb geleerd van alle bijzondere mensen die ik heb mogen interviewen in mijn leven, dan is het dat geen van die mensen zichzelf ooit als slachtoffer ziet. Ook al maken ze vreselijke dingen mee, ook al hebben ze pijn, ook al overkomt het leven ze net zoals het iedereen overkomt, ze zien zichzelf nooit als slachtoffer. En zo praten ze ook niet over zichzelf.

Ik ga het ook proberen komend jaar. Een verhaal over mezelf ánders vertellen, en daar ga ik een heel jaar aan werken. Ik ben zo benieuwd wat het gaat veranderen.

Lief bolletje wol, ik wens je heerlijke dagen. Tot in 2023.


p.s. Gelukkig heeft de gemeente later de rode sticker later op het bord geplakt, zodat iedereen nog even in kerstsferen kan blijven.